Απέναντι η θάλασσα, οικεία, κοντινή, ελάχιστα μόλις μέτρα μακριά, διάστικτη από σημεία φωτεινά, σημαδεμένη από τρεμάμενες ονειρικές τροχιές και λόγχες φωτός, ανοιγόταν μπροστά για να ενωθεί με τη νύχτα σε κάποιον απίστευτο μακρινό και υποθετικό σκοτεινό ορίζοντα...