Εκδόσεις των Φίλων

Άμα καταφέρεις να σηκώσεις ένα καρπούζι, μπορεί να σ'' αγαπήσει η μάνα σου; Και πόσα χρόνια κουβαλάς, άμα φορτώσεις στην πλάτη σου τον πατέρα σου; Κι αν πέσεις μες στο αυλάκι του πολέμου μπορείς να δεις αυτό που αγαπάς; Πώς γίνεται να κρύψεις μια κρυψώνα, φεύγοντας από τ'' όνειρο της Σμύρνης; Ή να ανταμώσεις τον Ιταλό σου που αγαπούσες στην κατοχή; Ένα παιδάκι που το δέρνουν, δέρνει κι αυτό τη θάλασσα...

Απόσταγμα ψυχικής και πνευματικής ωριμότητας από την μακρά πορεία της μέσα στον γήινο χρόνο, το βιβλίο της Ελένης Ηλιοπούλου-Ζαχαροπούλου αφιερώνεται από την ποιήτρια στην «λατρεμένη», όπως την αποκαλεί με άφθαστη τρυφερότητα, μικρή εγγονή της Ελένη-Ταξιαρχία, προσφέροντάς της «ένα δεμάτι όνειρα» – ένα μπουκέτο στοχαστικών στίχων, γεμάτων συναισθήματα, ομορφιά και καθαρότητα ψυχής, πίστη στο Φως και αγάπη...

-

-

-

-

-

-

-

ΑΡΝΗΣΗ Η φωτιά στο δέντρο δεν είναι τέλος...

-

-

[....Όταν ωστόσο από τον XVIII αιώνα έως σήμερα αναφέρεται ο δον Χουάν, πάντα θα προβάλλει στη φαντασία μας ο τύπος του γόη, του απατεώνα των γυναικών, του ανέμελου νεαρού που, τουλάχιστον φαινομενικά, αντιπροσωπεύει μιαν έξαρση του ανδρικού φύλου. Η μορφή αυτή πάντα