Μαργαρώνη Λυδία

…και προπαντός ωραίος, σαν την απρόοπτη συνάντηση πάνω σε ένα τραπέζι ανατομίας μιας μηχανής του ραψίματος και μιας ομπρέλας...

Στη συλλογή διηγημάτων οι φιγούρες των ανθρώπων, εκτός του ότι μοιράζονται τις σελίδες του παρόντος βιβλίου, διαπραγματεύονται τον έρωτα, κοιτάζουν στον «εαυτό» ή στιγματίζονται από συνήθειες, με τη μοναξιά να καιροφυλακτεί στις επιλογές τους, ερήμην...