Μιχαηλίδης Τεύκρος

Δέχτηκα με ευχαρίστηση τα σκαμπίλια του πρωινού βοριά...

«Πρέπει να μάθουμε, και θα μάθουμε!» αναφώνησε ο Ντάβιντ Χίλμπερτ το 1930, στην ομιλία για την αναγόρευσή του σε επίτιμο πολίτη της γενέτειράς του...

Πιο πολύ κι απ’ τα φιλιά της, πιο πολύ κι απ’ το κορμί της, που απ’ την πρώτη στιγμή μου το είχε χαρίσει απλά και φυσικά, λες κι από πάντα εμένα περίμενε για να κορέσει τη δίψα του, τούτο το τετράδιο ήταν η πιο τρανή απόδειξη της αγάπης της...

Αθήνα, 1850...

Τον φώναζαν Κριστιάνο...