Umit Ahmet

Κάποια νύχτα, σε μια εποχή μακρινή, τότε που τα τζίνια χορεύανε στα αδειανά παλιά χαμάμ και που τελάληδες ήταν οι καμήλες, πέντε πρίγκιπες σε πέντε διαφορετικές χώρες είδαν ακριβώς το ίδιο όνειρο: περπατώντας στα φιδωτά σοκάκια μιας αρχαίας πόλης, κι αφού ήπιαν νερό από την κρήνη της θεάς του έρωτα κάτω από το φως του φεγγαριού κι άκουσαν τις καμπάνες να χτυπούν, ένα ανάλαφρο αεράκι φύσηξε και μια υπέροχη ευωδία τούς οδήγησε, τον καθένα ξεχωριστά, σ’ ένα μικρό σοκάκι πίσω από τους χοντρούς τοίχους των σπιτιών, κι εκείνη ακριβώς τη στιγμή είδαν ένα υπέροχο φάντασμα, λουσμένο στο φως...

Όταν οι θεοί το απαιτούν, υπάρχει πάντα κάποιος που πρέπει να θυσιαστεί...

Η ιστορία µιας φιλίας που ξεκινά από τα παιδικά χρόνια µε τη γειτονιά να είναι ο ζωτικός της χώρος...

Τον ξύπνησε µια µυρωδιά που έκαιγε τον λαιµό του...

Ήµουν ένας αχρείος που έζησε την εποχή των τυράννων...