Μίχας Δημήτριος

Ὁ Δημήτριος Μίχας εἶναι Φιλόλογος καθηγητὴς καί κατάγεται ἀπό τό Ζωτικό Ἰωαννίνων, κοινότητα πού σήμερα ἀνήκει στόν Δῆμο Δωδώνης. Εἶναι ἀπόφοιτος τῆς Ζωσιμαίας Σχολῆς Ἰωαννίνων. Σπούδασε Φιλολογία στό Ἐθνικό Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Ἀθηνῶν. Ἐργάστηκε στό Γυμνάσιον τῆς Ἑλληνογαλλικῆς Σχολῆς «Ἅγιος Παῦλος στόν Πειραιᾶ, καί ὡς φιλόλογος καθηγητής καί μετέπειτα Δ/ντής στό Ἐκκλησιαστικό Λύκειο τῆς Ριζαρείου, ἀπό τό ὁποῖο καί ἀφυπηρέτησε. Μετεῖχε μέ τή συγγραφή τῶν κειμένων στὴν ἔκδοσι τοῦ λευκώματος γιά τό Ἅγιον Ὄρος μέ τή «Συλλεκτικὴ ἔκδοσι 10 CDs ἁγιορειτῶν ἱεροψαλτῶν "ΣΠΑΝΙΑ ΗΧΗΤΙΚΑ ΝΤΟΥΚΟΥ - ΜΕΝΤΑ ΑΠΟ ΤΟ ΠΕΡΙΒΟΛΙ ΤΗΣ ΠΑΝΑ - ΓΙΑΣ"», έκδ. ΙΑΝΟΣ Συνέγραψε τό βιβλίο Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΛΙΒΙΚΙ ΣΤΑΣ ΣΤΗΝ ΟΘΩΜΑΝΙΚΗ ΠΕΡΙΟΔΟ, ἀναφερόμενο στήν τοπική ἱστορία τῆς γενέτειράς του, ἐκδοθὲν ἀπὸ τὸ Δ.Σ. τῆς Ἀδελφότητας Ζωτικοῦ, ἐπίσης καί τί βιβλίο Τροχόεις μόλυβδος, λογοτεχνικὴ κριτική μελέτη στὴν ποίησι τοῦ συντοπίτου ποιητοῦ Φώτη Μότση, εκδ. «ἐκ προοιμίου». (Πηγή: "Νίκας / Ελληνική Παιδεία Α.Ε.", 2024)