Όταν ο Μπέρναρ Σω ρωτήθηκε για το De Profundis, το τελευταίο έργο του Όσκαρ Γουάιλντ, απάντησε με την ειρωνεία που τον διέκρινε: "Μια ακίνδυνη ρουκέτα, που όλοι την έπαιρναν για τορπίλη". Ο τρομερός γέρος δε θέλησε να δει πέρα από τις γραμμές, να συλλάβει τον ανελέητο πόνο που κρυβόταν σ' αυτές τις σελίδες. Αλλά το De Profundis ήταν και είναι η πιο ολοκληρωμένη μορφή ερωτικής εξομολόγησης (αδιάφορο αν απευθύνεται σε μια γυναίκα ή σ' έναν ανάξιο φίλο), η σπαρακτική κραυγή ενός μετανοημένου για τις λίγες στιγμές μιας απίθανης ευτυχίας.