Μια καταγραφή γεγονότων όπως τα βίωσε η γενιά της δεκαετίας του ’70, ένα λεύκωμα ενός παιδιού που περιγράφει τα γεγονότα όπως τα έζησε από τη δική του οπτική, με την αγνότητα και την αλήθεια ενός παιδιού. Μια αναδρομή στην παιδικότητα μιας άλλης εποχής, ενός άλλου αιώνα, μιας άλλης χιλιετίας, στην αυτή καθαυτή ανατροφή των παιδιών με έναν εντελώς διαφορετικό από τον νεωτερικό, σημερινό τρόπο. Μια αναδρομή στην ψυχή μιας ολάκερης γενιάς ή ενός τμήματός της, που έβγαινε στους δρόμους για παιχνίδι και όχι για διαμαρτυρίες, που έπαιζε μήλα και ρούμπους, σχοινάκι στις γειτονιές και στους παράδρομους της Αθήνας, κάνοντας στην άκρη για να περάσει ένα αυτοκίνητο και μετά, πάλι πίσω στο παιχνίδι.