Έχουμε ανάγκη να επικοινωνούμε με κάποιον που μας καταλαβαίνει. Συνδέουμε το σώμα που αισθάνεται με την ψυχή μας που βιώνει, και έτσι το σώμα γίνεται το σπίτι όπου ενοικεί η ψυχή μας. Το σώμα θυμάται και έτσι γίνεται μέρος του εαυτού μας. Ο εαυτός μας γίνεται ένα φιλόξενο σπίτι για τον ξένο και έτσι μαθαίνουμε από τις νέες εμπειρίες. Γεννιόμαστε όμως και με μια πρωταρχική μοναχικότητα. Έχουμε ανάγκη και να μην επικοινωνούμε. Δεν πρέπει να βομβαρδιζόμαστε με πληροφορίες. Η τεχνολογία βλάπτει σοβαρά την υγεία μας. Η ζωή μάς βοηθά να σπάμε τα παλιά δεσμά. Με τις ανατροπές της γίνεται θεραπευτική. Ανοίγει δρόμους. Μετά δημιουργούμε μια νέα οργάνωση, βλέπουμε τον κόσμο εκ νέου, έναν νέο κόσμο.