"Καθετί σ αυτό το βιβλίο είναι μυθιστορηματικό και καθετί είναι αλήθεια. Έχω προσπαθήσει μέσω της λογοτεχνικής δημιουργίας να αποδώσω τη γενική σημασία και το ανθρώπινο περιεχόμενο μιας προσωπικής εμπειρίας". Σ αυτό το μυθιστόρημα δεν υπάρχει ήρωας εκτός αν η φυλακή, αυτή η τρομερή μηχανή, είναι ο ήρωας. Αναφέρεται σ όλους τους ανθρώπους που συντρίβονται σ αυτή τη σκοτεινή γωνιά της κοινωνίας. Η εξαιρετική αισθητική και οι πνευματικές ιδιότητες αυτού του μυθιστορήματος δε χάνουν σε τίποτα απ το γεγονός ότι είναι λογοτεχνία διαμαρτυρίας, πολύ αποκαλυπτική και για τα σημερινά προβλήματα. Λίγο πριν πεθάνει ο Σερζ έγραφε ότι τίποτα δεν έχει γίνει για το πρόβλημα του εγκλήματος και των φυλακών από την εποχή που ξεσηκώθηκε ο Βίκτωρ Ουγκώ. Πολύ λίγα έχουν αλλάξει από τότε.