Ἡ ποίηση εἶναι ἔρωτας, ἀγάπη, ἔκφραση ζωῆς ὅπως ἡ λογοτεχνία καὶ ἡ ἔρευνα, κρυμμένη στὰ βάθια τοῦ ἑαυτοῦ μας. Ἐμφανίζεται ἄλλοτε ἀπὸ νεαρὴ ἡλικία καὶ ἄλλοτε ἀργὰ μὲ μία παρόρμηση ἀληθινὴ καὶ μοναδική. Στὴν περίπτωση αὐτὴ ἀνήκει καὶ ὁ Εὐθύμιος Ταλάντης. Δοκιμασμένος συγγραφέας, λογοτέχνης βραβευμένος ἀπὸ τὴν ἕνωση λογοτεχνῶν, ἐρευνητὴς ἐξαίρετος μὲ ἐμπειρία εἰσηγήσεων σὲ πολλὰ συνέδρια δοκιμάζει τώρα τὸν ἑαυτὸ του κάνοντας τὰ πρῶτα του βήματα στὴν ποίηση. Δειλά-δειλὰ γράφει ἔμμετρους στίχους καὶ δίνει τὰ πρῶτα δείγματα. Θέμα του ἡ καθημερινότητα, ἡ ἁπλὴ καθημερινότητα δοσμένη μὲ εὐαισθησία, ἡ γυναικεία παρουσία, ὁ ἔρωτας. Μὲ τὴν πρώτη ἀνάγνωση οἱ στίχοι φαίνονται συνηθισμένοι, περνοῦν γρήγορα στὴ ματιὰ τοῦ ἀναγνώστη. Ἂν ὅμως αὐτὸς τοὺς διαβάσει προσεκτικὰ καὶ μπεῖ μέσα στὴν «ἰδέα» τοῦ ποιητῆ Ταλάντη, τότε ἀντιλαμβάνεται τὸ καθαρὸ νόημα τῶν ποιημάτων. Λιτοὶ οἱ στίχοι, ἔμμετροι, λέξεις σύνθετες (ἀστραφτοαποσπερίτες, κοτινοστεφανωμένους) δικές του, προσπαθοῦν νὰ ἀποδώσουν τὸν ἐσωτερικό του κόσμο, ἀλλὰ φοβοῦνται, διστάζουν νὰ ἁπλώσουν τὸν χείμαρρο ποὺ κρύβεται. Ὁ Ταλάντης τὸν Θεὸ τὸν βλέπει στὴ φύση, στὸ χιόνι, στὴ βροχή, στὰ λουλούδια, στὰ ζῶα, στὴν ἴδια τὴν ἡμέρα του ποὺ ξεκινάει καὶ ἀνοίγει τὴν ἀγκαλιά του. Χαρακτηριστικὰ τὰ ποιήματα «θεοδώρητο Στολίδι», «Προσευχή», «Τὸ Δοξαστικό», «Ἄνοιξη» ποὺ εἶναι ὕμνος στὴ γυναικεία παρουσία, στὴ φύση καὶ στὴν Πίστη. Μέσα ἀπὸ τοὺς στίχους ἐκφράζονται μεγάλες ΙΔΕΕΣ τοῦ ποιητῆ: ἡ εὐαισθησία, ἡ θρησκευτικότητα, ἡ συντροφικότητα, ὁ πλούσιος ἐσωτερικὸς ψυχισμός του μὲ λίγες λέξεις, ἁπλὲς μὰ δυνατές, συνταιριασμένες στὸν σκοπό του. Ἐντονότερα ἐκφράζονται τὰ συναισθήματά του στοὺς στίχους ποὺ δὲν ἔχουν ρίμα καὶ παρουσιάζονται μεταφορι¬κὰ τὰ νοήματα καὶ «ὁ ἴσκιος ἔπαψε τὸν Οἶκο νὰ σκεπάζει». Ἡ ἐναλλαγὴ ποιημάτων μὲ ὁμοιοκαταληξία καὶ χω¬ρὶς κάνει τὸν ἀναγνώστη νὰ μετεωρίζεται σὲ αὐτὸ ποὺ βλέπει καὶ σὲ αὐτὸ ποὺ περιμένει. Ὡστόσο κυριαρχεῖ ἡ ὁμοιοκαταληξία καὶ ὁ ἀναγνώστης συνηθίζει νὰ διαβάζει στίχους ἄλλης ἐποχῆς, ἄλλου περιεχομένου, ἄλλης νοοτροπίας! Ἐνδιαφέρον παρουσιάζει ἡ γλώσσα του καὶ ἡ χρήση τοῦ πολυτονικοῦ συστήματος ποὺ χρησιμοποιεῖ, κάτι ποὺ ἔχει λείψει τὰ τελευταῖα χρόνια…. «Ἐν Ἀμφίσσῃ 2020….» Πόσο ὡραία διαβάζεται… Ὁ Θύμιος Ταλάντης, ὁ συγγραφέας, ὁ ἐρευνητὴς δοκιμάζει τὸν ἑαυτό του. Κάνει τὴν ἀρχὴ καὶ τολμᾶ χωρὶς νὰ φοβηθεῖ νὰ ἀγγίξει τὸ ἄγνωστο πεδίο τῆς ποίησης. Δυνατό¬τητες ἔχει…. ἀλλὰ ἂς μείνει στὴ λογοτεχνία ὅπου ἔχει ἀποδεδειγμένα «πεδίο νίκης λαμπρό…» καὶ ὅταν θέλει νὰ ξεφύγει ἂς γράφει καὶ ποίηση… Ἴσως τελικὰ αὐτὴ τὸν κερδίσει…