[...] Στην Ελλάδα είναι σήμερα πολλοί οι πολίτες, καθολικοί, προτεστάντες, ινδουιστές, βουδιστές κ.ά. των οποίων το θρήσκευμα επιτρέπει ή και επιβάλλει την μετά θάνατο αποτέφρωση. Η ενδεχόμενη απουσία νομοθετικού πλαισίου και κυρίως η απουσία κέντρου αποτέφρωσης σημαίνει εκτός από την ιδιαίτερης έντασης συναισθηματική δοκιμασία και εξαιρετικά σοβαρή οικονομική επιβάρυνση την οποία συνεπάγεται η μεταφορά τής σορού στο εξωτερικό. Η ελληνική κυβέρνηση, επανειλημμένα στο παρελθόν, έχει δεσμευτεί στη Βουλή να καταθέσει σχετικό νομοσχέδιο προς ψήφιση νόμου που θα κατοχυρώνει στην πράξη το δικαίωμα στην αποτέφρωση των πολιτών που η θρησκεία τους το επιτρέπει ή και το επιβάλλει. Σε μια τέτοια νομοθετική ρύθμιση η ελληνική εκκλησία είχε εκφράσει, με έναν τρόπο τη σύμφωνη γνώμη της, αφού δεχόταν ότι αυτό το ζήτημα αφορούσε αποκλειστικά το κράτος. [...] (από τον πρόλογο του βιβλίου)