Mια εφιαλτική νύχτα, μια νύχτα που σημάδεψε όλη τη ζωή της! Ένα τρομαχτικό ουρλιαχτό που άφησε το σημάδι του, γαντζωμένο σε κάποιο αστέρι. Το άφησε εκεί να κρέμεται. Από έναν σκοτεινό ουρανό, μαύρο σαν την κατάληξη των ονείρων της, περιμένοντας ένα δειλό χέρι να το φτάσει και να το χαϊδέψει. Ένα απρόσμενο άγγιγμα ήθελε μήπως και κατάφερνε να ξαναφέρει τα όνειρα της εκεί που ήταν η θέση τους. Στην αγνή της ψυχή. Μια ψυχή γεμάτη αγάπη, για όλους τους δικούς της ανθρώπους που ίσως ποτέ να μην κατάφερναν να απαλύνουν τη μοναξιά που μαστίγωνε το είναι της. Πώς να ελπίσει τώρα πια; Πού να βρει αποκούμπι για να ζήσει; Να ζήσει! Αυτό ήλπιζε μόνο...