Ένας δημιουργικός και γόνιμος διάλογος μεταξύ εικόνας και λόγου. Ο φωτογράφος Γιάννης Λινοσπόρης διαλέγει την ασπρόμαυρη καλλιτεχνική φωτογραφία. Οι εικόνες είναι σαν χαϊκού, φανερώνουν στιγμές πίσω από τις οποίες κρύβονται ιστορίες. Τα ποιήματα του Ευάγγελου Ρουσσάκη δεν αναλαμβάνουν τον ρόλο του αφηγητή των ιστοριών αυτών – αυτό επαφίεται στον θεατή. Τα ποιήματα, ακριβώς, συνδιαλέγονται με τις εικόνες σε χρόνο ψυχολογικό, συστήνοντας μια διαλεκτική σύνθεση που προτείνει, εντέλει, όχι μια λύση αλλά ένα αίνιγμα.