Κατά τη διάρκεια των τελευταίων ετών έχει παρατηρηθεί σημαντική αύξηση του αριθμού των αναγκαστικώς εκτοπισθέντων πολιτών από τις χώρες τους, με τα κύρια αίτια να επικεντρώνονται στις πολεμικές συρράξεις, στις διακρίσεις και τις διώξεις, στις φυσικές καταστροφές και στην οικονομική δυσπραγία. Η πρόκληση, ειδικά για την Ελλάδα, έγκειται στην αναζήτηση για τη βελτιστοποίηση των λύσεων της ομαλής ενσωμάτωσής τους στο ελληνικό κοινωνικο-οικονομικό σύστημα. Συνεπώς, στόχο της παρούσας μελέτης αποτέλεσε η διερεύνηση πτυχών των αναγκών του ελληνικού παραγωγικού συστήματος, καθώς και η ενδοσκόπηση των αναγκών στο κοινωνικό και ανθρώπινο κεφάλαιο των ίδιων των προσφύγων προκειμένου να προταθούν εμπειρικά θεμελιωμένες προτάσεις πολιτικής, που θα μετατρέψουν το κόστος, από την εισδοχή αυτού του διευρυμένου αριθμού προσφύγων, σε μακροχρόνιο όφελος για την ελληνική οικονομία και κοινωνία, αλλά και για τους ίδιους τους πρόσφυγες.