Αυτός ο στίχος δέ χορεύει, σέρνεται. Δέ σέρνεται, τον σέρνει απ’ το μουσούδι σημαδεμένο χέρι. Λευκές σελίδες δέν υπάρχουν. Μόνο μαύρες σκέψεις. Στα πισινά-του κάπου κάπου ορθώνεται, το μούγκρισμά-του γίνεται τραγούδι και το τραγούδι αστέρι, Λευκές σελίδες δέν υπάρχουν. Μόνο μαύρες σκέψεις. αστέρι που γοργοκυλάει και κρύβεται. Χαρά στης πυρκαγιάς το σπαργανούδι! Ποιά χαραυγή θα φέρει; Δέ σου ζητώ να καταλάβεις. Μόνο να πιστέψεις.