Μέσα από τις σελίδες αυτής της μονογραφίας-εγχειριδίου, που βασίζεται στις παραδόσεις της συγγραφέως στους φοιτητές του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου, στην Καλαμάτα, επιχειρείται μία επισκόπηση της εποχής των Δυτικών Κυριαρχιών ή αλλιώς Λατινοκρατίας στον ελλαδικό χώρο (ηπειρωτικό και νησιωτικό), καθώς και στην Κύπρο. Η παρουσία των Λατίνων κυριάρχων πήρε πολλές μορφές, ανάλογα τον τόπο καταγωγής του ποικιλώνυμου αυτού πλήθους αρχικά των Σταυροφόρων που συμμετείχαν στην άλωση του 1204 και οι οποίοι αμέσως μετά ξεχύθηκαν να κατακτήσουν τα πρώην εδάφη της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας. Στη θέση της πάλαι ποτέ κραταιάς αυτοκρατορίας εδραίωσαν μικρές ηγεμονίες με στόχο να προωθήσουν τις στρατιωτικές και πολιτικές φιλοδοξίες τους. Όμως και αργότερα κατά τη διάρκεια του 14ου αιώνα, νέοι κατακτητές από τη Δύση έρχονται να προστεθούν ή να πάρουν τη θέση των προηγουμένων, φέρνοντας μαζί τους και εφαρμόζοντας τους θεσμούς και τα ήθη των δικών τους τόπων. Έτσι έχουμε τις επιμέρους περιόδους της Βενετοκρατίας, Γενουατοκρατίας, Φραγκοκρατίας, Λομβαρδοκρατίας, Καταλανοκρατίας, καθώς και Ιπποτοκρατίας, ανάλογα με την προέλευση του κάθε κυρίαρχου. Οι δυτικοί κατακτητές σε κάθε περίπτωση ήρθαν σε επαφή με τους ελληνικούς πληθυσμούς που εγκαταβιούσαν στα βυζαντινά εδάφη και οι οποίοι ήρθαν με αυτόν τον τρόπο σε επαφή με το λατινικό στοιχείο, με αποτέλεσμα να δημιουργηθεί μία αλληλεπίδραση μεταξύ τους άλλοτε με θετικό και άλλοτε με αρνητικό πρόσημο. Σκοπός αυτού του βιβλίου είναι να καταδείξει μεταξύ άλλων και τα επιμέρους στοιχεία της αλληλεπίδρασης αυτής και το πώς αυτά διαμόρφωσαν την περίοδο αυτή που καταλαμβάνει ένα ιδιαίτερα σημαντικό μέρος στην ιστορία του ύστερου μεσαιωνικού και του πρώιμου νεότερου Ελληνισμού.