Τούτο το έργο παρέχει τις απαντήσεις σε μια σειρά ερωτημάτων που εγείρει ο αναγνώστης σχετικά με το ψυχολογικό έργο του Κ. Γκ. Γιουνγκ, όχι μόνον σε θέματα καθαρής ορολογίας αλλά και φιλοσοφικών θέσεων, που θεμελιώνουν την ψυχολογία σαν εμπειρική επιστήμη. Η ψυχή, σύμφωνα με το συγγραφέα, είναι ο άξονας περιστροφής του κόσμου. Δεν αποτελεί μόνο σπουδαία προϋπόθεση για την ύπαρξή του, αλλά είναι μια δυναμική παρεμβολή στην υπάρχουσα φυσική τάξη. Αναμφίβολα, λοιπόν, η παραμικρή μεταβολή του ψυχικού παράγοντα είναι ύψιστης σημασίας, όσον αφορά τη γνώση μας για τον κόσμο και την εικόνα που δημιουργούμε για να τον κατανοήσουμε. Βέβαια παρόλο που λείπουν από την ψυχολογία αξιώματα όπως εκείνα της φυσικής ή κάποιο λογισμικό σύστημα για την μαθηματική της κατανόηση, εντούτοις το αντικείμενό της είναι το υπόβαθρο όλων των άλλων επιστημών. Και τούτο γιατί κάθε είδους σκέψη ή εμπειρία είναι ουσιαστικά ψυχική λειτουργία. Με βάση αυτό το σκεπτικό ο αναγνώστης θα αναγνωρίσει στο παρόν έργο μια σοβαρότατη προσπάθεια σκιαγράφησης των προβλημάτων της σύγχρονης ψυχολογίας, αλλά και μια μεταβίβαση της πεμπτουσίας, του πνεύματός της. Οι θεμελιακές αναλύσεις που παρουσιάζονται εδώ, μορφοποιούν την επιστήμη της ψυχολογίας και καθιστούν κατανοητά θέματα δυσνόητα στη σύλληψή τους -όπως τα αρχέτυπα, το ασυνείδητο, το υποσυνείδητο, ο εαυτός, το εγώ και η συλλογική συνείδηση- αφομοιώσιμα και κατανοητά από τον εμπειριοκρατικό νου.