Μια ιστορία για τον έρωτα, το πάθος, την αγάπη και την ενηλικίωση μέσα από τη συνειδητοποίηση. Μια ιστορία για την απώλεια με φόντο τη Θεσσαλονίκη και την ελληνική επαρχία στις πιο αγνές, χαρούμενες και θλιμμένες στιγμές. Η Έλλη. Η Ελλίτσα. Η Έλλη του Γιούρκα. Δυο κόσμοι διαφορετικοί θα συναντηθούν, θα ερωτευτούν βαθιά, θα συνυπάρξουν και θα διαλυθούν με βασική επιδίωξη την αγάπη. Η Ελισάβετ Ναζλίδου με την ιδιαίτερη, ζωντανή γραφή της, μας παίρνει από το χέρι και μας καταδύει στα πιο βαθιά, ανείπωτα και ουσιώδη ερωτήματα. Τι κρατάει την αγάπη και τι την αφήνει; Πού πάει η αγάπη όταν χάνεται; Εντέλει «τα πουλιά πετούν ελεύθερα» ή «αντάμα»; «Γιούρκα;» «Δεν φοβήθηκα την αγάπη κυρία Στέλλα. Την ήθελα. Τη λαχταρούσα με όλη μου την ψυχή. Με όλη μου την ψυχή και μ’ όλο μου το είναι σας αγάπησα. Δεν φοβήθηκα την αγάπη. Όσα τη δένουν, την πνίγουν και την κυκλώνουν από παντού, να μην ανασαίνει, αυτά φοβήθηκα…».