"Στη χώρα μας [...] υπάρχουν δύο είδη μουσικής που επιβιώνουν παράλληλα. Η πρώτη από τις δύο είναι η Τουρκική μουσική που είναι αυτοδημιούργητη, βγαλμένη από τα σπλάχνα του λαού, ενώ η άλλη είναι η Οθωμανική μουσική η οποία προέρχεται από τη βυζαντινή μουσική η οποία διασκευάστηκε (μεταφράστηκε) και μεταδόθηκε από τον Φαραμπί. Η τουρκική μουσική αποτελεί προϊόν έμπνευσης (αυθεντική) και όχι μίμησης αλλά ούτε δανείου άλλης ξένης μουσικής, ενώ η Οθωμανική μουσική συνεχίστηκε με μέθοδο δια μέσου μίμησης και δανείου από έξω (από άλλες χώρες). Από αυτές τις δύο μουσικές η πρώτη είναι μουσική της κουλτούρας μας (Τουρκικής), ενώ η δεύτερη του πολιτισμού μας (Οθωμανικού πολυεθνικού)".