Μετά σαράντα και πλέον έτη, και ενώ ο όγκος της δευτερογενούς λακανικής βιβλιογραφίας είναι πλέον μη εποπτεύσιμος, η Επιστροφή στον Φρόυντ παραμένει μία από τις καλύτερες γενικές εισαγωγές στη διδασκαλία του επονομαζόμενου πρώτου ή κλασικού Λακάν (1953 - περ. 1963). Με την εξαίρεση του 10ου κεφαλαίου, αφιερωμένου συμμετρικά στο 10ο λακανικό σεμινάριο, Το άγχος (L’angoisse, 1962-1963), και στην εκεί εισαγωγή του αντικειμένου α μικρό (objet petit α), ο Γουέμπερ περιορίζεται σχεδόν αποκλειστικά στον Λακάν των Γραπτών και της αντίστοιχης περιόδου (περ. 1950 - 1966), πραγματευόμενος ορισμένες από τις βασικότερες έννοιες της εν λόγω περιόδου: το στάδιο του καθρέφτη, το σημαίνον και το σημαινόμενο, τη μετωνυμία και τη μεταφορά, το υποκείμενο του ασυνειδήτου, το φαντασιακό και το συμβολικό, το τρίπτυχο ανάγκη-αίτημα-επιθυμία, τον φαλλό.