H ποιήτρια επανέρχεται δύο χρόνια κατόπιν της προηγούμενης συλλογής της Ομφάλιος Λώρος επιστρατεύοντας την πιο μινιμαλιστική διάθεση στην εκφραστική της ταυτότητα. Στο Έψιλον, Μικρό και Κεφαλαίο η ποιητική γραφή αναμετριέται με την ολιγόλογη διατύπωση της χαράς αλλά και της περίσκεψης για τη ζωή και τον έρωτα μέσα από σύντομους αφορισμούς και περιπαικτικές εξάρσεις νοήματος και διατύπωσης.