Τα παιδικά μου χρόνια, ας πέρασε τόσος καιρός, τα θυμάμαι σαν να ήταν χθες. Πιο πολύ τους φίλους και τους καλούς μου δασκάλους. Θυμάμαι και την πόλη που μεγάλωσα, τα σπίτια που έχουν γκρεμιστεί, τα ζαχαροπλαστεία που κλείσανε – κι ας έχουν ανοίξει άλλα σπουδαιότερα. Μου αρέσει να την περπατώ και να μετράω τις αλλαγές. Σαν να βλέπω ένα ωραίο πουλί να αλλάζει τα φτερά του, σαν ένα ξερό χειμωνιάτικο δέντρο που βγάζει καινούρια φύλλα την άνοιξη. Όταν λέω πως είμαι τυχερή, είναι γιατί η πιο σπουδαία αλλαγή, καθώς περνάει ο χρόνος, είναι που κάνω κι άλλους πολλούς φίλους και τους βάζω στην καρδιά μου. Και γίνονται κι αυτοί φίλοι φίλοι καρδιοφίλοι. Τα βιβλία Ο Λίνος, Η Μάγια και Πέτρου και Παύλου επανέρχονται σε έναν τόμο και αφηγούνται με έναν μυθιστορηματικό τρόπο τη ζωή της Σοφίας Ζαραμπούκα. Μαζί της περιδιαβαίνουμε στη μεταπολεμική Αθήνα του 1950, γνωρίζουμε μυθικές προσωπικότητες της πολιτιστικής ζωής του τόπου, όπως ο Κάρολος Κουν, ο Γιάννης Τσαρούχης, η Μάγια Λυμπεροπούλου, ενώ παρακολουθούμε από κοντά τις προκλήσεις και τις δυσκολίες ενός παιδιού, μιας έφηβης, μιας νέας, αργότερα, γυναίκας καθώς μεγαλώνει, ονειρεύεται και ωριμάζει. Κεντρικό πρόσωπο αυτής της μεγάλης διαδρομής ο φίλος, μοναδικός και καθοριστικός.