Το Τάο καθόλου δεν ασχολείται με την πνευματικότητα. Αν ρωτήσεις τον Λάο Τσου, θα γελάσει. Αν μιλήσεις για πνευματικότητα, μπορεί να σε χαστουκίσει και σου πει "πήγαινε κάπου αλλού. Μην κουβαλάς εδώ τέτοιες ανοησίες". Γιατί; Επειδή τη στιγμή που λες "πνευματικό", έχεις χωρίσει τη ζωή σε υλικό και πνευματικό. Κι εκείνος είναι υπέρ του όλου. Τη στιγμή που λες "πνευματικό", έχεις επικρίνει κάτι στο υλικό, στο σώμα, στον κόσμο. Η ίδια η λέξη "πνευματικό" κουβαλάει μέσα της μια επίκριση, ένα διαχωρισμό. Μπορείς να δεις ανθρώπους που θεωρούν ότι είναι πνευματικοί. Μέσα στα μάτια τους, μπορείς να δεις την επίκριση. Μην πηγαίνεις πολύ κοντά τους, είναι δηλητηριώδεις. Στην ίδια τους την ανάσα υπάρχει κίνδυνος μόλυνσης. Ξέφυγε απ αυτούς! Όποτε βλέπεις έναν πνευματικό άνθρωπο να έρχεται προς το μέρος σου, τρέχα όσο πιο γρήγορα μπορείς, επειδή είναι άρρωστος. Είναι βαθιά νευρωτικός, είναι σχιζοφρενής, επειδή έχει διαχωρίσει τη ζωή στα δύο. Και η ζωή είναι ένα αδιαχώριστο όλο, δεν μπορεί να διαχωριστεί. Το "Τάο Τε Τσινγκ" του Λάο Τσου είναι ένα κλασικό κείμενο ηλικίας 2.500 περίπου ετών και συνδυάζει ποίηση, φιλοσοφική εικασία και μυστικιστικό στοχασμό. Ο Λάο Τσου μιλάει για τη βαθειά αρμονία της ζωής και για το πώς μπορούμε να εναρμονίσουμε τις υπάρξεις μας μαζί της. [...] Το "Τάο Τε Τσινγκ" είναι το περισσότερο μεταφρασμένο βιβλίο στη Δύση και έχουν γραφτεί για αυτό περισσότερα σχόλια από οποιοδήποτε άλλο κλασσικό κινέζικο κείμενο. Η αγγλική μετάφραση που χρησιμοποιήθηκε για τις ομιλίες αυτές είναι από τον καθηγητή -στην προ Μάο εποχή- του Εθνικού Πανεπιστημίου του Πεκίνου Λιν Γιουτάνγκ (1895-1975).