Στην αφετηρία αυτού του βιβλίου βρίσκεται η πεποίθησή μου ότι είναι επείγον να κατανοήσει η Αριστερά τη φύση της σημερινής συγκυρίας και την πρόκληση που αντιπροσωπεύει η «λαϊκιστική στιγμή». Γινόμαστε μάρτυρες μιας κρίσης του νεοφιλελεύθερου ηγεμονικού σχηματισμού και αυτή η κρίση ανοίγει τη δυνατότητα για την οικοδόμηση μιας πιο δημοκρατικής τάξης [order]. Για να μπορέσουμε να αδράξουμε αυτήν την ευκαιρία, είναι απαραίτητο να κατανοήσουμε τη φύση των μετασχηματισμών που συντελέστηκαν τα τελευταία τριάντα χρόνια και των συνεπειών τους για τη δημοκρατική πολιτική. [...] Το κεντρικό επιχείρημα αυτού του βιβλίου είναι ότι για να παρέμβουμε στην ηγεμονική κρίση είναι απαραίτητο να χαράξουμε ένα πολιτικό σύνορο και ότι ο αριστερός λαϊκισμός, νοούμενος ως μια στρατηγική δια του λόγου οικοδόμησης του πολιτικού συνόρου μεταξύ του «λαού» και της «ολιγαρχίας», αποτελεί, στην παρούσα συγκυρία, τον τύπο της πολιτικής που απαιτείται για την ανάκτηση και την εμβάθυνση της δημοκρατίας. [...] Μια αριστερή λαϊκιστική στρατηγική ανταποκρίνεται στις προσδοκίες πολλών ανθρώπων, αναγνωρίζοντας τον κρίσιμο ρόλο που διαδραματίζει ο δημοκρατικός λόγος στο πολιτικό φαντασιακό των κοινωνιών μας και δημιουργώντας, γύρω από τη δημοκρατία ως ηγεμονικό σημαίνον, μια αλυσίδα ισοδυναμίας μεταξύ των πολυποίκιλων αγώνων κατά της υποταγής. Υποστηρίζω ότι τα επόμενα χρόνια ο κεντρικός άξονας της πολιτικής σύγκρουσης θα είναι μεταξύ του δεξιού και του αριστερού λαϊκισμού. Και ως εκ τούτου, οι ξενοφοβικές πολιτικές που προωθεί ο δεξιός λαϊκισμός θα είναι δυνατόν να καταπολεμηθούν μέσω της κατασκευής ενός «λαού», μιας συλλογικής βούλησης που θα προκύψει από την κινητοποίηση κοινών συναισθημάτων για την υπεράσπιση της ισότητας και της κοινωνικής δικαιοσύνης.