H (εργατική) τάξη δεν είναι μόνιμα κινητοποιημένη, ούτε κυρίως πάντα κινητοποιημένη με επαναστατικό τρόπο. Είναι για αυτό εξάλλου που οι επαναστατικές εκρήξεις δεν ξεσπούν η μία μετά την άλλη. Ωστόσο, είναι μόνον όταν συμβαίνουν αυτές οι εκρήξεις δράσης των εξεγερμένων μαζών που μπορούν να καθαριστούν στην εντέλεια οι στάβλοι του Αυγεία του παλιού κόσμου, που είναι γεμάτοι όχι μόνο με σκουπίδια αλλά και με δυναμίτη που απειλεί να τινάξει στον αέρα τον πλανήτη μας. Το αν αυτό θα συμβεί πραγματικά, εξαρτάται από την καταλληλότητα της συνείδησης και της επαναστατικής καθοδή- γησης του προλεταριάτου. Είναι επειδή πιστεύουμε ότι μακροπρόθεσμα αυτές οι επαναστατικές εκρήξεις σίγουρα θα συμβούν και πρέπει από σήμερα να προετοιμάσουμε τη νίκη τους —που δεν είναι διόλου εύκολη— οικοδομώντας από σήμερα κιόλας ένα επαναστατικό Κόμμα και μια επαναστατική Διεθνή. Σε τελική ανάλυση, η σοσιαλιστική επανάσταση που πραγματοποιείται με την κινητοποίηση, τη γενικευμένη δράση και αυτοοργάνωση των εργαζόμενων μαζών, θα επιβεβαιώσει την παλιά παρακαταθήκη που άφησε ο Μαρξ στο εργατικό κίνημα ήδη από την Πρώτη Διεθνή: «Η χειραφέτηση των εργαζομένων θα είναι έργο των ίδιων των εργαζομένων». Ernest Mandel