Ἡ πρώτη Γραμματικὴ τῆς Ἑλληνικῆς γλώσσης ἐν εὐχρήστῳ σχήματι. Ἡ ἐπιμέλεια τῆσδε ἐκδόσεως (τὰ πλάγια, ἔντονα στοιχεῖα, αἱ ἀραιώσεις, ἡ στίξις, ὁ εἰς παραγράφον χωρισμὸς τοῦ κειμένου, οἱ συνοπτικοὶ πίνακες, αἱ ἀπεικονίσεις) προσέδωκε μορφὴν πρωτοτύπῳ πλησίον συγχρόνῳ γραμματικῇ, ἵνα ἡ γνῶσις τοῦ τεχνικοῦ λειτουργήσῃ καὶ σήμερον παιδευτικῶς, ὡς ἀπὸ Ἀρχαιότητος ἕως πρὸ ὀλίγων αἰώνων -ἐν Ἀνατολῇ καὶ Δύσει. Ἥδε ἔκδοσις ἐπιχειρεῖ ἐξᾶραι αὐτὴν ταύτην τὴν παιδαγωγικὴν διάστασιν τοῦ ἔργου: τὸ εὔληπτον, εὐσύνοπτον καὶ ἐστενωμένον. Τὰ ἑρμηνευτικὰ σχόλια ἐξηγοῦνται τὰς ἀσυνήθεις πλέον λέξεις, τοὺς παραδειγματικοὺς ὁμηρικοὺς στίχους, τὴν σχέσιν κρατούσῃ νῦν ὁρολογίᾳ, ζητήματά τινα πραγματολογικὰ καὶ ἀξιολογικά.