Τον Μάιο του 1318 τέσσερις Πνευματικοί Φραγκισκανοί μοναχοί από το Λανγκντόκ εκτελέστηκαν στη Μασσαλία. Είχε προηγηθεί η καταδίκη τους από την παπική Ιερά Εξέταση ως αιρετικών και σχισματικών που εναντιώνονταν στην παπική εξουσία του Ιωάννη ΚΒ΄΄. Ο υπεύθυνος ιεροεξεταστής Μιχαήλ Μοναχός ήταν και εκείνος Φραγκισκανός. Ανήκε ωστόσο στην έτερη ανεπίσημη ομάδα που είχε διαμορφωθεί κατά την προηγούμενη πεντηκονταετία στο εσωτερικό του τάγματος, τους επονομαζόμενους Κοινοβιακούς. Προς το τέλος του κειμένου της ιεροεξεταστικής ποινής, ο Μιχαήλ υπεδείκνυε τη δηλητηριώδη πηγή των επαίσχυντων αιρετικών θέσεων που είχαν αρνηθεί να εγκαταλείψουν οι τέσσερις Πνευματικοί: το δόγμα και η διδασκαλία του Πέτρου Ιωάννη Όλιβι στο βιβλίο Lectura super Apocalypsim, κ.ά. Ποιος όμως ήταν ο Πέτρος Ιωάννη Όλιβι και το δόγμα του για το οποίο σε ολόκληρη τη δεκαετία του 1320 στο Λανγκντόκ της Γαλλίας κυνηγήθηκαν, φυλακίστηκαν και παραδόθηκαν στην πυρά δεκάδες Πνευματικοί Φραγκισκανοί μοναχοί και λαϊκοί αιρετικοί και των δύο φύλων, οι υποτιμητικά αποκαλούμενοι από τους ιεροεξεταστές ως Μπεγκίνοι; Πώς οι τελευταίοι συνδέονται με τη διαμάχη στο εσωτερικό του φραγκισκανικού τάγματος γύρω από τη φύση της ευαγγελικής πενίας; Ποια ήταν τα πιστεύω τους και πώς αυτά ενθάρρυναν πρακτικές ανυπακοής απέναντι στην Ιερά Εξέταση, καθώς και αμφισβήτησης της ίδιας της παπικής εξουσίας στη βάση ενός χιλιαστικού οράματος, αλλά και μιας εναλλακτικής εκκλησιολογικής θεωρίας διακυβέρνησης της καθολικής Εκκλησίας; Σε όλα τα παραπάνω, όπως και σε άλλα σχετικά με τη μεσαιωνική ιστορία του φραγκισκανικού τάγματος και των Μπεγκίνων αιρετικών του Λανγκντόκ, φιλοδοξεί να εισαγάγει τον αναγνώστη το παρόν βιβλίο.