Στην αντικειμενική του μελέτη των κειμένων, ο Maurice Bucaille ξεκαθαρίζει πολλές προκατειλημμένες ιδέες για την Παλαιά Διαθήκη, τα Ευαγγέλια και το Κοράνι. Προσπαθεί, σε αυτή τη συλλογή Γραπτών, να διαχωρίσει εκείνο που ανήκει στην Αποκάλυψη, από το προϊόν του σφάλματος ή της ανθρώπινης ερμηνείας. Η μελέτη του ρίχνει νέο φως στις Άγιες Γραφές. Στο τέλος μιας πειστικής έκθεσης, τοποθετεί τον Πιστό μπροστά από ένα σημείο πρωταρχικής σημασίας: τη συνέχεια μιας Αποκάλυψης που προέρχεται από τον ίδιο Θεό, με τρόπους έκφρασης που διαφέρουν με την πάροδο του χρόνου. Μας οδηγεί να μελετήσουμε αυτούς τους παράγοντες, οι οποίοι σήμερα πρέπει να ενώσουν πνευματικά παρά να χωρίσουν, Εβραίους, Χριστιανούς και Μουσουλμάνους. Ως χειρουργός, ο Maurice Bucaille βρισκόταν συχνά σε μια κατάσταση όπου μπορούσε να εξετάσει όχι μόνο τα σώματα των ανθρώπων, αλλά και την ψυχή τους. Αυτός είναι ο τρόπος με τον οποίο συγκλονίστηκε από την ύπαρξη μουσουλμανικής ευσέβειας και από τις αρχές του Ισλάμ που παραμένουν άγνωστες στην πλειονότητα των μη Μουσουλμάνων. Στην προσπάθειά του να βρει εξηγήσεις που δύσκολα θα μπορούσε να αποκτήσει, έμαθε αραβικά και μελέτησε το Κοράνι. Σε αυτό, ήταν έκπληκτος βρίσκοντας δηλώσεις σχετικά με τα φυσικά φαινόμενα, το νόημα των οποίων μπορεί να γίνει κατανοητό μόνο μέσω της σύγχρονης επιστημονικής γνώσης. Στη συνέχεια στράφηκε στο ζήτημα της αυθεντικότητας των κειμένων που συνθέτουν τις Ιερές Γραφές των μονοθεϊστικών θρησκειών. Τέλος, στην περίπτωση της Βίβλου, προχώρησε σε μια αντιπαράθεση μεταξύ των γραπτών και των επιστημονικών δεδομένων. Τα αποτελέσματα της έρευνάς του για την Ιουδαιοχριστιανική Αποκάλυψη και το Κοράνι παρουσιάζονται σε αυτό το βιβλίο.