Η Σίλια Χριστοδούλου, ζει έντονα από μικρή κάθε τι Ελληνικό και νιώθει και ότι ιστορικά ήρθε η στιγμή το ελληνόφωνο κοινό των Βρυξελλών (Ελλαδίτες, Κύπριοι και άλλοι Ευρωπαίοι λάτρεις της ελληνικής γλώσσας) αλλά και γενικά οι Έλληνες, Κύπριοι και Ομογενείς να προσεγγίσουν ξανά τις ρίζες τους μέσα από τη λογοτεχνία, τη φιλοσοφία, τις τέχνες, τη Γλώσσα και την Παράδοση που κληρονομήσαμε. Μέσα από την ποίησή της αχνοφαίνεται η βαθύτερη φωνή της που μας λέει ότι "η λογοτεχνία μετουσιώνει το τραύμα φανερώνοντας συνάμα αλήθειες μακριά απ΄΄΄΄ την ματαιοδοξία της κάθε πολιτικής σκηνής." Εκτιμά ότι σε επίπεδο της κοινής ευρωπαϊκής ταυτότητας "χρειάζεται να χτιστεί ένας δυνατός δεσμός με την Κύπρο και την Ελλάδα της Τέχνης πέρα απ΄΄΄΄ τα δεδομένα κοινωνικά στερεότυπα γύρω από συγκεκριμένους τρόπους και γεγονότα". Διότι, επεξηγεί η ίδια, "Πολλοί οραματίστηκαν τη λύση μα πέρα απ΄΄΄΄ το συλλογικό επίπεδο οφείλουμε στους εαυτούς μας και στις επόμενες γενιές τη μετάγγιση του Ωραίου και την μεταβίβαση της Ιστορίας μας μέσα απ΄΄΄΄ τον κάθε προσωπικό αγώνα μετουσίωσης του κάθε καλλιτέχνη και ατόμου". Ιωσήφ Σ. Ιωσηφίδης Αντιπρόεδρος Συνδέσμου Πολιτισμού Ελλάδας Κύπρου και Πρόεδρος της Ένωσης Λογοτεχνών Κύπρου