Λίγοι ίσως από όσους διαβάζουν την Καινή Διαθήκη έχουν αντίληψη του γεγονότος ότι ανάμεσα στην τελευταία σελίδα της Παλαιάς Διαθήκης και στην πρώτη σελίδα της Καινής εκτείνεται ένα χάσμα σιγής, που καλύπτει μια περίοδο από τετρακόσια περίπου χρόνια. Δύσκολα όμως θα μπορούσε κανείς να σχηματίσει μια ολοκληρωμένη και σαφή εικόνα του κόσμου, μέσα στον οποίο διαμορφώθηκε η Καινή Διαθήκη, χωρίς να έχει εξοικειωθεί κάπως με το ιστορικό περιεχόμενο αυτών των τετρακοσίων ετών σιγής. Διότι αυτοί οι τέσσερις αιώνες άσκησαν βαθιές επιδράσεις στην πολιτική, κοινωνική και θρησκευτική ζωή του Ιουδαϊκού λαού και άφησαν ευκρινή τα ίχνη τους στο περιβάλλον, μέσα στο οποίο γεννήθηκε η Εκκλησία του Χριστού. Αναφερόμενος στην ενσάρκωση του Υιού του Θεού, στην προς Γαλάτας Επιστολή του (4:4), ο Απόστολος Παύλος γράφει ότι πραγματοποιήθηκε αυτό το γεγονός, "όταν ήλθε το πλήρωμα του χρόνου". Για την πραγμάτωση αυτού του "πληρώματος" πολλοί αιώνες συνεργάστηκαν και ανάμεσα σ αυτούς ξεχωριστή θέση κατέχουν οι τέσσερις αιώνες, που άμεσα προηγήθηκαν της ελεύσεως του Χριστού. [...]