Ο χρόνος των συναισθημάτων είναι υποκειμενικός, τόσο στην ωρίμανσή τους όσο και στο βίωμά τους. Μπορούν να γεννηθούν και να πεθάνουν στο φως μιας αστραπής, κι όμως, να σε στοιχειώσουν για μια ολόκληρη ζωή. Υπάρχουν μικρά σημάδια ότι ο έρωτας που γεννήθηκε και έζησε μέσα σου, έχει πια σβήσει – ένα τέτοιο είναι και η οδοντόβουρτσα. Ένα τόσο απλό αντικείμενο που συμβολίζει την οικειότητα και τη συνύπαρξη για όσο καιρό είστε μαζί, γίνεται ξαφνικά κάτι ξένο και άγνωστο μόλις ο ένας από τους δύο φύγει. Όταν θα καταφέρεις να πετάξεις από το μπάνιο την οδοντόβουρτσα που εκείνος ή εκείνη άφησε φεύγοντας, τότε είσαι έτοιμος να τον αποχαιρετήσεις για πάντα. Η Στέλλα πέρασε από τη ζωή του Στέφανου σαν τυφώνας, τόσο ανατρεπτικά και τόσο γρήγορα. Όμως την οδοντόβουρτσα που της έδωσε εκείνο το πρωινό, δεν κατάφερε να την πετάξει, παρά μόνο πολύ καιρό μετά την τελευταία φορά που την είδε.