Ο συγγραφέας αποτελείωνε το έργο τούτο όταν ήρθε η είδηση για τη δίκη της Μόσχας. Την τερατώδη αυτή δικαστική πράξη, που αναγγέλθηκε στις 14 Αυγούστου, άρχισε στις 19 και τελείωσε στις 25 με την εκτέλεση των δεκαέξη κατηγορουμένων, είναι φανερό πως την έκαμαν με τόση βιάση μόνο και μόνο, για να μην μπορέσει ο Λέων Τρότσκυ να θέσει δημόσια τις λιγοστές ξάστερες και ουσιαστικές ερωτήσεις που θα γκρέμιζαν μια κατηγορία καμωμένη, καθώς θα πειστεί ο αναγνώστης, με υπερβολικά φανερή κακοπιστία. Οι σκηνοθέτες ωστόσο φαίνεται να πέτυχαν για την ώρα τους σκοπούς που ήθελαν. Πολλοί από τους ιδρυτές του Μπολσεβίκικου κόμματος περάσανε, με μια σκοτεινή μηχανοραφία, από το εκτελεστικό απόσπασμα και, πράγμα δυσκολότερο, η κυβέρνηση της Μόσχας κατάφερε για τον πολιτικό αντίπαλο που φοβάται περισσότερο, να μπει αυτός ουσιαστικά σε περιορισμό απ την κυβέρνηση μιας χώρας "ελεύθερης και δημοκρατικής", της Νορβηγίας. [...] (Από το πρόλογο του βιβλίου)