Στο βιβλίο παρουσιάζονται θεμελιακά και ουσιώδη στοιχεία της αρχαιοελληνικής τραγικής θέασης του κόσμου και του ανθρώπινου βίου: η σχέση του ανθρώπου και της ζωής του με δυνάμεις που βρίσκονται πέρα από τα όρια ελέγχου του, αυτές που ονομάζονται υπερφυσικές ή υπέρλογες∙ η ευθύνη και η συμβολή του ανθρώπου στη διαμόρφωση του πεπρωμένου του∙ οι αξίες που ορίζουν τα πρότυπα συμπεριφοράς στην προσωπική και κοινωνική ζωή, αλλά και οι οδυνηρές συνέπειες από την παραμέληση αυτών των αξιών. Αν και η εποχή μας φαίνεται να αναπτύσσει απέναντι στα υπαρξιακά και κοινωνικά ζητήματα όλο και πιο απομακρυσμένες απαντήσεις από εκείνες των κοσμοαντιλήψεων της ελληνικής τραγωδίας, οι εκάστοτε κρίσιμες περιστάσεις δείχνουν πως η δική τους ‘σοφία’ για τα μεγάλα ζητήματα της ζωής παραμένει επίκαιρη και επιβεβαιώνεται με δραματικό και οδυνηρό τρόπο. Το παρόν πόνημα θέλησε να δείξει ακριβώς την αξία που έχει η θεώρηση αυτή για τη βαθύτερη κατανόηση της περιπέτειας της ανθρώπινης ύπαρξης.