Οι διαδόσεις ανά τον κόσμο σχετικά με τους Ιπτάμενους Δίσκους, αποτελεί για ποικίλους λόγους πρόκληση για έναν ψυχολόγο. Το πρωταρχικό ερώτημα -και προφανώς και το σημαντικότερο- είναι το εξής: οι Ιπτάμενοι Δίσκοι είναι πραγματικοί ή απλώς αποκύημα της φαντασίας μας; Στο ερώτημα αυτό δεν έχει επ ουδενί δοθεί ακόμα απάντηση. Αν οι Ιπτάμενοι Δίσκοι είναι πραγματικοί, τότε πώς ακριβώς είναι; Αν είναι προϊόν φαντασίας, τότε γιατί να κυκλοφορούν τέτοιες διαδόσεις; [...] Η πεποίθηση ότι οι Ιπτάμενοι Δίσκοι είναι υπαρκτοί, "εξυπηρετεί" την κοινή γνώμη, ενώ αντίθετα η δυσπιστία πάνω στο θέμα αυτό δεν ενθαρρύνεται. Το γεγονός αυτό δημιουργεί την εντύπωση ότι ο κόσμος έχει παντού την τάση να πιστεύει στην ύπαρξη Ιπταμένων Δίσκων, τάση την οποία ασυνείδητα στηρίζει και ο Τύπος, ο οποίος ουσιαστικά αδιαφορεί για το εν λόγω φαινόμενο. Το αξιοσημείωτο γεγονός αυτό καθ αυτό, αξίζει σαφέστατα το ενδιαφέρον του ψυχολόγου. Γιατί είναι πιο επιθυμητό να υπάρχουν Ιπτάμενοι Δίσκοι από το να μην υπάρχουν; Στις παρακάτω σελίδες, επιχειρώ να δώσω μιαν απάντηση στο ερώτημα αυτό. Απάλλαξα την ύπαρξη λιγοστών, που προορίζονται για τον αναγνώστη που έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον. (C.G. Jung, απόσπασμα από τον πρόλογο) [...] Το βιβλίο του "Ιπτάμενοι δίσκοι", πρωτοεκδόθηκε στην αγγλική γλώσσα το 1958, και για πολλά χρόνια μετέπειτα ήταν εξαντλημένο, όπως εξακολουθεί και μέχρι σήμερα. Σε αυτό, ο Γιούνγκ δεν ασχολείται με την υλική ύπαρξη ή μη, των ιπτάμενων δίσκων, όσο με την ψυχική τους υπόσταση, δομώντας μία άκρως ενδιαφέρουσα θεωρία πάνω σ ένα μυθολογικό υπόβαθρο που αίρει την υπόστασή του, σε ένα είδος ημι-θρησκευτικής λατρείας, πλαισιωμένο με όνειρα και οράματα. [...] (από το σημείωμα του εκδότη)