Το βιβλίο αυτό προτείνει μια νέα, κριτική ανάγνωση της αρχιτεκτονικής του 20ού αιώνα στην Ελλάδα. Καταγράφει μεθοδικά πρωταγωνιστές, γεγονότα και αρχιτεκτονικά επιτεύγματα στο πλαίσιο μιας οργανικής ιστοριογραφικής σύνθεσης που επιδιώκει να αναδείξει διαχρονικές αξίες και πρότυπα αναφοράς για τον σημερινό σχεδιαστικό προβληματισμό. Η επιλογή της εικονογράφησης αποτελεί μια παράλληλη κριτική αφήγηση ενώ το "Επίμετρο: Αρχιτεκτονική ελλαδογραφία" περιλαμβάνει θεωρήσεις μιας γενικότερης φαινομενολογίας της σημερινής ελληνικής κοινωνίας σε σχέση με την πειθαρχία της Αρχιτεκτονικής.