Όταν ο σάχης της Περσίας Μοχαμάντ Ρεζά Παχλαβί επισκέφθηκε επισήμως την Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας από τις 27 Μαΐου έως τις 4 Ιουνίου 1967 μαζί με την τρίτη σύζυγό του, τη Φαράχ Ντιμπά, ο Τύπος και τα ΜΜΕ εκθείαζαν την ομορφιά, την κομψότητα και την καλλιέργειά της, αποσιωπώντας την πολιτική κατάσταση και τις συνθήκες διαβίωσης στο Ιράν. Η Ουλρίκε Μαρί Μάινχοφ, δημοσιογράφος που έκανε αίσθηση με την πολεμική των άρθρων της εκείνη την εποχή, επιλέγει να απευθυνθεί στη Φαράχ Ντιμπά, την κυρία Παχλαβί, για να αποκαλύψει στη γερμανική κοινή γνώμη την αλήθεια για τον σάχη της Περσίας και το Ιράν, γράφοντας και δημοσιεύοντας στο περιοδικό konkret την «Ανοιχτή επιστολή στη Φαράχ Ντιμπά», χωρίς να παραλείψει να αφήσει αιχμές τόσο για την πολιτική ηγεσία της Γερμανίας όσο και για τον ρόλο του γερμανικού Τύπου. Φοιτητές και φοιτήτριες της Παιδαγωγικής Σχολής του Ελεύθερου Πανεπιστημίου του Βερολίνου χρησιμοποίησαν την επιστολή της Μάινχοφ και συνέταξαν μια προκήρυξη, την οποία μοίρασαν στις διαμαρτυρίες κατά του σάχη στις 2 Ιουνίου 1967. Μεταξύ άλλων σημείωναν: «Αυτή η “Ανοιχτή επιστολή στη Φαράχ Ντιμπά” σκοπό έχει να συμβάλει στην κατανόηση των διαμαρτυριών κατά των απάνθρωπων συνθηκών διαβίωσης, ανεξαρτήτως του αν αυτές υφίστανται στη Γερμανία, στο Βιετνάμ, στην Ελλάδα, στην Περσία ή σε κάποιο άλλο μέρος του κόσμου». Ο απολογισμός εκείνης της ημέρας των κινητοποιήσεων στο Βερολίνο ήταν πολλοί τραυματίες και ένας νεκρός. Λίγες ημέρες αργότερα η Μάινχοφ θα ακουγόταν να λέει στο σχόλιό της στη γερμανική τηλεόραση για την επίσκεψη του σάχη: «Οι διαμαρτυρίες εναντίον του αρχηγού ενός αστυνομικού κράτους ξεσκέπασαν το δικό μας κράτος ως αστυνομικό κράτος. Η τρομοκρατία της αστυνομίας και του Τύπου κορυφώθηκαν στις 2 Ιουνίου στο Βερολίνο». Η επιστολή της Ουλρίκε Μαρί Μάινχοφ μεταφράζεται και δημοσιεύεται μαζί με το κείμενο της φοιτητικής προκήρυξης, συνοδευόμενη από εκτενές επίμετρο τόσο για την ίδια όσο και για την πολιτική ιστορία του Ιράν και της Γερμανίας.