Θεωρώ ότι κάθε κοινωνικό φαινόμενο που άπτεται της τέχνης, (όπως η μουσική, η ζωγραφική, το θέατρο, ο κινηματογράφος, ο χορός), που είναι τέχνη, που είναι έκφραση και επικοινωνία μεταξύ των ανθρώπων, συγκαταλέγεται στα πιο σύνθετα κοινωνικά φαινόμενα και μπορεί να ιδωθεί από πολλές πλευρές, από πολλές οπτικές γωνίες, ειδικότητες, και πάλι να μην εξαντληθεί, γιατί πάει πέρα απ’ αυτές, είναι άπιαστο, κυλάει και αλλάζει όπως η ίδια η ζωή, όπως τα βιώματα, που δεν μπορούμε να τα βάλουμε σε καλούπια και να πούμε ότι τα εξηγήσαμε, πήραμε το μήνυμά τους και τελειώσαμε μ’ αυτά.