Πρόκειται για ιστορίες Λογγίσιων που πολέμησαν στη μικρασιατική εκστρατεία, αλλά και προσφύγων που έφτασαν στον Λόγγο Αχαΐας μετά την καταστροφή. Όλες οι ιστορίες είναι αφηγήσεις ανθρώπων που κατέγραψε η Μέλπω Ρογκάλα, στις ζεστές συνάξεις στον Λόγγο κάτω από τη μουριά του Θράκα, τον πλάτανο του χωριού, τον ευκάλυπτο στην αυλή του Στρατηγού Βασιλόπουλου και τον παχύ ίσκιο του αιωνόβιου πεύκου της φαμελιάς των “Βλασέων”.