Σε εποχές κατά τις οποίες αμφισβητούνται ονομασίες και σε λίγο θ αμφισβητούνται και εδάφη, εμείς πέραν των κραυγών μας -υστερικών και μη (υπονομεύουμε ακόμα και αυτή τούτη τη γλώσσα μας. Ευτυχώς, τα τελευταία χρόνια πυκνώνουν τα δείγματα αφύπνισης. Πιστεύουμε, ότι έχει καταστεί συνείδηση σε όλους όσοι σκέπτονται (γενικώς) και ανησυχούν (ειδικώς) ότι το όργανο για την επικοινωνία μας φθείρεται συνεχώς· συρρικνώνεται· νοθεύεται· εξαφανίζεται. Ο «Λόγος ελληνικός στη δημοσιογραφία» ως βιβλίο έχει σκοπό να επικουρήσει τους χειριστές (επαγγελματίες και μη) της γλώσσας μας, έτσι ώστε να δοκιμάζεται κατά το δυνατό λιγότερο η ουσία της και η αισθητική της. Χωρίς να διεκδικείται το αλάθητο, καταβάλλεται προσπάθεια για την επιλογή των χρηστικότερων και των χρησιμότερων «προτάσεων». Μακριά από δογματικές αγκυλώσεις, «δασκαλίστικη» νοοτροπία κι απωθητική σχολαστικότητα, επιχειρείται η κατά το δυνατό πιο ευχάριστη προσέγγιση του υπαρκτού γλωσσικού προβλήματος μας.