Η Λουίζα πάει βόλτα με το ποδήλατό της. Μετράει τα καράβια στο λιμάνι, μετράει τα σύννεφα στον ουρανό, μετράει τους φίλους της και τα κουτάκια από το παιχνίδι τους… Η ομορφιά του απογεύματος την ενθουσιάζει. Στο σπίτι την περιμένει μια μεγάλη τρυφερή αγκαλιά. Τελικά υπάρχουν πράγματα στη ζωή που δεν μετριούνται με τίποτα.