«Με τα παιδιά της θύελλας», γράφτηκε στην εξορία και περιγράφει το δράμα των λαϊκών αγωνιστών στα χιτλερικού τύπου στρατόπεδα της μεταπολεμικής Ελλάδας. «Ό,τι κι αν είναι, οι φύλακες πήρανε για σημάδια αδυναμίας τα δάκρυα και τους σπασμούς. Κι ελπίσανε να δεχτεί εκείνη τη φορά, να πεθάνει σαν ανθρώπινη ψυχή και ν’ αναστηθεί σαν ζώο. Να κάνει μια δήλωση».