Μενέλαος Αριστόπουλος: «Τα συναισθήματα είναι σαν να κρύβονται πίσω από τις γραμμές. Έως ότου αντιληφθείς ότι αδίκως ψάχνεις, είναι τόση ώρα μπροστά σου, σε πρώτο πλάνο, στο πάλκο. Κι εσύ πιάστηκες κορόιδο που βάλθηκες να αναλύεις. Αρκεί να διαβάσεις με τη μέθοδο που ακούς ένα τραγούδι. Δηλαδή χωρίς μέθοδο». Π. Ένιγουέι: «Αληθινές καθημερινές μικρές ιστορίες, μικροδιηγήσεις / μικροαφηγήματα του ίδιου του συγγραφέα ή ανθρώπων που ανήκουν στον χώρο της λαϊκής μουσικής, αποκόμματα εφημερίδων, ποιήματα και άλλα πολλά, ένα συνονθύλευμα εν ολίγοις ετερόκλητων στοιχείων, που «φωτίζουν» το θέμα του βιβλίου, το λαϊκό τραγούδι, από όλες τις πτυχές του». «Η συλλογή Μέγα Λαϊκό είναι λαϊκή τέχνη γιατί αφορά την εν τοις πράγμασι σύντηξη κάθε αισθητικού και ηθικού στοιχείου. Δεν αφορά μόνο την ομορφιά γι’ αυτό και δεν καταλήγει ελιτίστικη ναρκισσιστική φλυαρία, αλλά δεν αφορά ούτε μόνο μία ηθική ανάγνωση του κόσμου γι’ αυτό και δεν καταλήγει ανόητη και ανούσια προπαγάνδα».