Η αντιπροσώπευση αποτελεί ένα από τα πιο ενδιαφέροντα και επίκαιρα θέματα στην εποχή της μόνιμης κρίσης (permacrisis). Οι αλλαγές στο αντιπροσωπευτικό σύστημα, που σηματοδοτούνται από την κρίση των κομμάτων, την αμφισβήτηση της κρατικής κυριαρχίας και την έκρηξη των κοινωνικών ανισοτήτων, έχουν θέσει ξανά την αντιπροσώπευση στο μάτι του κυκλώνα. Η παρούσα μονογραφία συμβάλλει σε αυτήν τη συζήτηση, επικεντρώνοντας το ενδιαφέρον της στις μεγάλες αφηγήσεις της συνταγματικής και της πολιτικής θεωρίας για την αντιπροσώπευση, και στις εμβληματικές θεσμικές αποκρυσταλλώσεις τους. Το βιβλίο εμβαθύνει αφενός στις πιο επιδραστικές θεωρίες για τη σύλληψη και εννοιολόγηση της αντιπροσώπευσης και αφετέρου στη διαρρύθμιση των συστημάτων που θεμελιώθηκαν σε αυτήν και διαμορφώθηκαν μέσα από κοινωνικές, πολιτικές και ιδεολογικές συγκρούσεις. Οι δύο πτυχές του αντικειμένου συνιστούν μία ενότητα θεωρίας και πράξης. Οι μεγάλες αφηγήσεις περί αντιπροσώπευσης και αντιπροσωπευτικών κυβερνήσεων επέδρασαν στους θεσμούς μέσα από επαναστατικές τομές, που αποτέλεσαν σταθμούς στη συγκρότηση νέων πολιτειακών παραδειγμάτων. Το παρόν έργο μελετά τον τρόπο με τον οποίο οι λέξεις έγιναν πράγματα, αποτυπώνοντας διαφορετικές αντιλήψεις για τη σχέση μεταξύ κράτους και κοινωνίας, και εντρυφεί στη διαδρομή τους από την αυγή της νεωτερικότητας ως την εποχή μας, που αναζητά τις δικές της λέξεις για να περιγράψει, ερμηνεύσει και αλλάξει τα πράγματα.