Η ποιητική συλλογή αποτελεί πρώτη εκδοτική παρουσία του Αλέξανδρου Δεδιλιάρη. Εισέρχεται στο πεδίο της νεοελληνικής ποίησης με εφόδιο την πανεπιστημιακή σπουδή και επαφή με την παράδοση, τον ομοιοκατάληκτο στίχο ειδικότερα (και με αναφορές στην ποιητική φιγούρα του Κ. Καρυωτάκη). Ο νεοεμφανιζόμενος δημιουργός τέμνει το χθες με το σήμερα υπηρετώντας τη μορφική δομή της ομοιοκαταληξίας. Παράλληλα, συμβάλλει στον εύλογο διάλογο που έχει ξεκινήσει τόσο σε θεωρητικό επίπεδο όσο και εμπράγματα με δείγματα γραφής από νεότερους υποστηρικτές που τοποθετούνται επί του θέματος σε μια νέα βάση δημιουργικής πρότασης.