Ο συλλογικός αυτός τόμος εστιάζει στην κρίσιμη περίοδο της δημοκρατικής μετάβασης στην Ελλάδα, που ξεκίνησε με την πτώση του στρατιωτικού δικτατορικού καθεστώτος τον Ιούλιο του 1974. Η μετάβαση από ένα αυταρχικό καθεστώς στη δημοκρατία δεν συνεπάγεται πάντα την άμεση εδραίωση της δημοκρατίας. Στην περίπτωση της Ελλάδας, όμως, η μετάβαση αυτή πραγματοποιήθηκε με «βελούδινο» και «ταχύ» τρόπο, θέτοντας τις βάσεις για την Γ΄ Ελληνική Δημοκρατία. Οι συγγραφείς του τόμου αναλύουν τις θεσμικές τομές, τις πολιτικές και κοινωνικές αλλαγές, καθώς και τα πολιτισμικά και πνευματικά ρεύματα που αποτέλεσαν το θεμέλιο για την οικοδόμηση της Μεταπολίτευσης. Ταυτόχρονα, καταθέτουν την υποκειμενική, βιωματική τους ματιά για τη στιγμή της μετάβασης και αποτιμούν τη σημασία της τομής του 1974 για τα γράμματα, τις τέχνες και ευρύτερα την κουλτούρα της Μεταπολίτευσης.