Η οδοντιατρική επιστημονική κοινότητα έχει σημειώσει σημαντική πρόοδο στην ανάπτυξη ψηφιακών εργαλείων για τη μέτρηση της ακρίβειας των αποκαταστάσεων που πραγματοποιούνται με τη βοήθεια της τεχνολογίας CAD/CAM και συστημάτων ενδοστοματικής σάρωσης. Οι περισσότερες μελέτες που έχουν δημοσιευτεί μέχρι σήμερα χρησιμοποιούν αρχεία STL από ενδοστοματικούς σαρωτές για να συγκρίνουν την αληθότητα και την ακρίβεια ψηφιακών και συμβατικών αποτυπωμάτων. Ωστόσο, τα αποτελέσματα των ερευνών ποικίλλουν, με κάποιες μελέτες να δείχνουν υπεροχή της ψηφιακής αποτύπωσης και άλλες να παρουσιάζουν χαμηλότερη ακρίβεια σε σχέση με τις παραδοσιακές μεθόδους. Αυτή η διαφοροποίηση μπορεί να αποδοθεί σε διάφορους παράγοντες, όπως η τεχνολογία του σαρωτή, το μήκος της σαρωμένης περιοχής, οι συνθήκες φωτισμού, η εμπειρία του χειριστή και η ακρίβεια των αλγορίθμων που χρησιμοποιούνται για την ευθυγράμμιση των αρχείων STL. Σημαντική είναι επίσης η συσχέτιση της ακρίβειας των σαρώσεων με την τελική ποιότητα των οδοντικών αποκαταστάσεων, είτε αυτές είναι 3D εκτυπώσιμες, είτε προϊόν μηχανικής κοπής. Το σφάλμα RMS (Root Mean Square) αποτελεί το βασικό εργαλείο μέτρησης, καθώς επιτρέπει τη σύγκριση της ακρίβειας ανάμεσα στα ψηφιακά μοντέλα και τις φυσικές αποκαταστάσεις. Οι έρευνες δείχνουν ότι η μείωση του σφάλματος συμβάλλει σημαντικά στη βελτίωση της ποιότητας των οδοντιατρικών εργασιών και στην ικανοποίηση των ασθενών. Συνολικά, ο στόχος αυτής της ερευνητικής μονογραφίας είναι η διερεύνηση των παραγόντων που επηρεάζουν την αληθότητα των ενδοστοματικών σαρωτών, όπως το μήκος της σαρωμένης περιοχής, ο αριθμός των σημείων ευθυγράμμισης και η εμπειρία του χειριστή. Σκοπός της ερευνητικής μονογραφίας είναι να αποτρέψει τον ερευνητή να κάνει λάθη που θα αποβούν σημαντικά στη μέτρηση της αληθότητας των ενδοστοματικών σαρωτών.