1940-1960 είναι η εικοσαετία με πολλά Ιστορικά Πολιτικά και Κοινωνικά γεγονότα και η μόρφωση ήταν μια αρκετά δύσκολη υπόθεση ιδιαίτερα για την επαρχία και τα ορεινά της χώρας. Παρά ταύτα ακόμη και οι αγράμματοι διατηρούσαν ήθη και αξίες και λαός είχε κρίση και ευστροφία προς αντιμετώπιση του κακού και σε όλα τα Λειτουργήματα ανέδειξε σημαντικούς ανθρώπους, πάρα την εγκληματική δράση την 1η δεκαετία στοιχείων υποτελών άνευ ηθικής, η οποία έμεινε ατιμώρητη. Ο Ορθόδοξος Χριστιανισμός είχε ρόλο σημαντικό και το Εθνικό Πνεύμα ήταν το κίνητρο για την ανάπτυξη της χώρας το οποίο μετά το 1973 άρχισε να χάνεται. Οι διδαχές από τα γεγονότα της εποχής μέσα από προσωπικά βιώματα θεωρώ ότι ιδιαίτερα σήμερα, έχουν καθοδηγητικό ρόλο για τον προσδιορισμό της αλήθειας και την επαναφορά των γενεών σε αξίες διαχρονικές, προς αποφυγή επανάληψης αθλιοτήτων τις οποίες υποκινεί η γενική πολιτική στην ουσία.