Η ΖΩΗ ΚΑΙ ΤΟ ΕΡΓΟ του αρχιτέκτονα και αισθητή Δημήτρη Πικιώνη (1887-1968) μας συντροφεύει παραδειγματικά. Ο λόγος του, πόρισμα ζωής, είναι σπερματικός. Σαν δελφικός χρησμός, « ούτε λέγει, ούτε κρύπτει, αλλά σημαίνει ». Τα γραπτά του ξαναζωντανεύουν με τη στοχαστική πρόσληψή τους. Αντιφώνημα στα λόγια του, τα δοκίμια τού μαθητή του Αλέξανδρου Παπαγεωργίου-Βενετά συνθέτουν έναν διερευνητικό διάλογο με τον πάντα παρόντα δάσκαλό του: κατάθεση οφειλής.