Η παρούσα βιογραφία διηγείται την πορεία που χάραξε ο μεγάλος λογοτέχνης μας, Μενέλαος Λουντέμης, μέσα από τα μάτια και την πένα του επιστήθιου φίλου του, Κούλη Ζαμπαθά. Ο συγγραφέας ολοκλήρωσε το κείµενο στα 1959, δίχως να γνωρίζουµε πότε αποφάσισε να το ξεκινήσει. Πρόκειται για ένα συγγραφικό έργο βιογραφικού χαρακτήρα, από έναν άνθρωπο που έζησε την εξέλιξη του Λουντέµη. Παράλληλα, στο βιβλίο παρελαύνουν πολλά ακόµα σηµαίνοντα πρόσωπα που µεσουράνησαν στην πνευµατική ζωή του τόπου µας κατά τα µέσα του 20ού αιώνα. Πρόκειται για την αφηγηµατική αποτύπωση µιας ολόκληρης γενιάς, του πολιτικού και πνευµατικού κόσµου της εποχής. Αυτή η γενιά αγωνίστηκε κάτω από αντίξοες συνθήκες για τον επιούσιο, ευρισκόµενη µεταξύ ανεργίας, φτώχειας και ονείρων. Ένα µεσηµέρι, ο συγγραφέας γνώρισε σε ένα παλιό καµπαρέ τον Δηµήτρη Βαλασιάδη, που αργότερα άλλαξε τ’ όνοµά του σε Μενέλαος Λουντέµης. Από τότε τέθηκε υπό τη φροντίδα του Ζαµπαθά, µιας και ο τελευταίος αναγνώρισε τόσο το ταλέντο του, όσο και τη φτώχεια του. Η ακανθώδης διαδροµή του Λουντέµη έως την καταξίωση, οι µικρές και συνάµα άγνωστες ιστορίες µεταξύ των πνευµατικών ανθρώπων της εποχής, καθώς επίσης και η αποκαλυπτική αλληλογραφία που παρατίθεται στις σελίδες αυτού του βιβλίου, το καθιστούν δίχως αµφιβολία ένα σηµαντικό µνηµείο κληρονοµιάς για την ιστορία της νεότερης λογοτεχνίας στην Ελλάδα.